Η «Μικρή Ελλάδα» αποτελεί μια νέα φιλμική πρόταση του σκηνοθέτη Κώστα Γάκη, η οποία παρουσιάζεται online έως τις 30 Ιουνίου.

Η ταινία «Μια μικρή Ελλάδα» αποτελεί τη δημιουργική απάντηση μιας ομάδας καλλιτεχνών στην πρώτη χρονιά της καραντίνας. Είναι ένα σπονδυλωτό φιλμ με ιστορίες από όλο τον ελλαδικό χώρο, με έντονο το ντοκυμαντερίστικο στοιχείο. Η «Μικρή Ελλάδα» αποτελεί μια νέα φιλμική πρόταση του σκηνοθέτη Κώστα Γάκη η οποία ως format φέρει τον τίτλο «Ταινία-Γέφυρα».

«Ταινία-Γέφυρα» σημαίνει ότι μέσα από τη διαδικασία των γυρισμάτων γεφυρώθηκαν άνθρωποι που τους χώριζαν τεράστιες αποστάσεις. Σε συνδυασμό με την αίσθηση εγκλεισμού και απομόνωσης που βίωνε η ομάδα κατά την εποχή του γυρίσματος, η ταινία δημιούργησε πράγματι έναν «κοινό χώρο», μια γέφυρα συνάντησης, και έρχεται τώρα να λειτουργήσει σαν μαγική νησίδα συνεύρεσης, ελπίδας και ανακούφισης και για το κοινό.

Η «Μικρή Ελλάδα» είναι η απόδειξη ότι ακόμα και σε καταστάσεις καραντίνας, ασφυξίας και κοινωνικού αποκλεισμού μπορούμε να κρατήσουμε αναμμένο το κερί της μνήμης, της ανθρώπινης ζεστασιάς, της ελπίδας και της δημιουργικότητας.

Με το ξέσπασμα λοιπόν της κρίσης του κορωνοϊού στη χώρα μας και στο ξεκίνημα της πρώτης καραντίνας (Μάρτιος 2020) ο Κώστας Γάκης με σταθερή συνοδοιπόρο και συνδημιουργό τη Νατάσα – Φαίη Κοσμίδου, πρότεινε σε δώδεκα δημιουργικούς ηθοποιούς από όλη την Ελλάδα και την ομογένεια να συμμετάσχουν σε ένα διαφορετικό διαδικτυακό σεμινάριο αφήγησης και εκδραμάτισης ιστοριών οι οποίες θα μετατρέπονταν σταδιακά σε μια «Ταινία-Γέφυρα».

Κάθε μέλος της ομάδας συνέβαλε με ιστορίες, μαρτυρίες, αφηγήσεις και ποιήματα από την περιοχή της καταγωγής του και από το δικό του απόθεμα μνήμης. Οι ιστορίες που τελικά επιλέχθηκαν για να αποτελέσουν το υλικό της ταινίας μιλούν για την κατανόηση της διαφορετικότητας μέσα στην κάθε κοινότητα, για την αξία της μνήμης καθώς και για μια τρυφερή επανοικειοποίηση της ελληνικότητας.

Πολύ γρήγορα, με έναν τρόπο μαγικό εκμηδενίστηκε η απόσταση μεταξύ των μελών της ομάδας παρόλο που βρίσκονταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Και κάπως έτσι τα δωμάτιά τους από μικρές φυλακές της πανδημίας μετατράπηκαν σε απροσδόκητες γέφυρες έκφρασης, δημιουργικότητας, ανακούφισης, συνάντησης.

Πηγή: monopoli.gr