Χρειάζεται να πάρουμε 100% ευθύνη ό,τι κι αν συμβαίνει έξω. Να δούμε ποια είναι η προτεραιότητά μας. Να δούμε πώς μπορούμε να κατευθύνουμε για άλλη μία φορά τη ζωή μας προς την κατεύθυνση που είναι συμβατή και ευθυγραμμίζει το μυαλό με την ψυχή μας. Σταμάτα λοιπόν να ψάχνεις από έξω.

Γιατί όσο ψάχνεις από έξω, θα βρίσκεις πράγματα τα οποία θα έχεις ψαρέψει μέσα από την έλλειψη. Όταν ψαρεύεις μέσα από την έλλειψη, δεν ψαρεύεις κάτι το οποίο είναι σημαντικό.

Μια μεγάλη επιτυχία του παγκόσμιου best-seller «Αγάπη Τώρα» έιναι ότι εισήγαγε αυτή την προσέγγιση. Ό,τι θέλω να έρθει από έξω, πρέπει πρώτα να αρχίσω εγώ να το καλλιεργώ και να είμαι στην ανάλογη δόνηση για να μπορώ να το αντιληφθώ, για να μπορώ να το αξίζω και να μπορώ να είμαι συμβατή με αυτό που θέλω να ονειρευτώ και με αυτό που θέλω να ζήσω. Ό,τι και να φαντάζομαι, ό,τι και να ονειρεύομαι, πραγματικά μπορεί να μην είναι κοντινό, αλλά να είναι εφικτό και να μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Μέσα από το απλό θα γίνει το θαύμα. Μέσα από μία απλή εκκίνηση, μία απλή συνήθεια που θα ξεκινήσεις. Είναι δύσκολο να μην κρίνεις πρώτα τους άλλους και δεύτερον είναι δύσκολο να μην κρίνεις εσένα. Να πεις «εγώ φταίω που δεν το έχω ακόμα. Και πότε θα το έχω; Και γιατί δεν το έχω; Και πόσο φταίω; Και κοίταξε να δεις. Πόσο δίκιο έχει η μάνα μου, πόσο δίκιο έχει ο πατέρας μου που με κρίνει. Πόσο δίκιο έχει η αδερφή μου. Πόσο δίκιο έχει ο μπατζανάκης μου. Πόσο δίκιο έχει ο γείτονας. Πόσο δίκιο έχει το αφεντικό μου. Πόσο δίκιο έχει ο προϊστάμενος μου». Το σημαντικό είναι να φύγεις από την κρίση. Το σημαντικό είναι να σταματήσεις να κρίνεις εσένα, να σταματήσεις να κρίνεις τους άλλους και να μπεις να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Να μπεις στη δράση. Να μπεις στην εξέλιξη. Γιατί αυτό είναι η αγάπη. Η κρίση είναι διάκριση. Η κρίση είναι σύγκριση. Η κρίση είναι ένας φόβος. Είναι μια κακή, χαμηλή, πτωτική δόνηση. Εσύ μπορείς να κάνεις κάτι άλλο; Μπορείς να διαφοροποιήσεις τη θέση σου; Μπορείς να μιλήσεις λίγο πιο ευγενικά απέναντι στον εαυτό σου και απέναντι στους άλλους; Σταμάτα να κρίνεις και βρες χώρο για να δημιουργήσεις. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να δεσμευτείς, να είσαι συνεπής, να έχεις διάρκεια.

Για την επανακάλυψη και την επανεφεύρεση του βαθύτερου και του ανώτερου εαυτού σου, ο οποίος, κακομοίρης, είναι τόσα χρόνια εκεί στη γωνία. Σαν τον τρελό του χωριού κάθεται σε μία γωνίτσα και περιμένει να του δώσεις σημασία. Γιατί όταν πήγες να είσαι αυθόρμητη, όταν πήγες να κάνεις κάτι το οποίο αισθάνθηκες, όταν πήγες να δράσεις με το ένστικτο ή το συναίσθημα, η μάνα σου, ο μπαμπάς σου, ο άλλος σε ψαλίδισε.

Τι κοινό στοιχείο είχαν αυτοί οι άνθρωποι που τα κατάφεραν; Δεσμεύτηκαν.

Συνέχισαν για κάποιους μήνες. Κάποιοι γιακάποια χρόνια. Επένδυσαν, δεσμεύτηκαν. Επέλεξαν τον κατάλληλο δάσκαλο. Πέρα από την κατάρτιση και τις σπουδές και τα πτυχία και τις κορνίζες, ο κατάλληλος δάσκαλος είναι να ζει ήδη αυτό που θέλω εγώ να ζήσω. Αυτός είναι ο κατάλληλος δάσκαλος. Να ζει ήδη την πραγματικότητα και να έχει δημιουργήσει αυτό που θέλω εγώ να προορίσω και να προοριστώ να ζήσω.

Άρα χωρίς τη δέσμευση δεν κάνω τίποτα. Μόνο το τώρα υπάρχει. Ό,τι έγινε, έγινε. Όσες φορές και αν έπεσες, πάντα θα σηκωθείς. Το τώρα υπάρχει. Μόνο τώρα μπορείς να ξεκινήσεις. Μόνο τώρα μπορείς να δεσμευτείς. Μόνο τώρα μπορείς να πάρεις την απόφαση. Αλλιώς θα παγιδεύεσαι και θα πλανεύεσαι στο μετά. Στο αργότερα. Στο όταν θα έχω τον χρόνο. Όταν θα έχω τα χρήματα. Αν θέλω να υπάρχω και να ζω μέσα από τις δικαιολογίες μου και τις αναβλητικότητές μου, μπορώ να το διαιωνίσω αυτό. Όσους κορωνοϊούς και να έρθουν, εγώ μπορώ να συνεχίσω να έχω δικαιολογίες. Γι’ αυτό μόνο στο τώρα μπορείς να αποφασίσεις.

Πηγή: pink.gr