Ο σκοπός του βέβαια ήταν πιο βαθύς

Το μόλις 16 λεπτών ντοκιμαντέρ «John Was Trying to Contact Aliens» είναι εδώ και λίγες ημέρες διαθέσιμο στο Netflix. Μέσα από αυτό το πορτρέτο θα γνωρίσουμε γρήγορα αλλά όχι βιαστικά τον John Shepherd, που προσπαθούσε για χρόνια να έρθει σε επαφή με εξωγηίνους μαθαίνοντάς τους… μουσική. Κι αυτό γιατί δεν έστελνε μηνύματα αλλά έπαιζε jazz, reggae, afropop και πολλά άλλα είδη.

Το ντοκιμαντέρ σκηνοθετεί ο Matthew Killip και μέσα από αυτό εκε΄τος από την επιμονή, την καινοτομία και την διάθεση εξερεύνησης του σύμπαντος, μας δείχνει και την ανάγκη ενεός ανθρώπου να μάθει αλλά και να ταιριάξει με κάτι εκεί έξω.

Ο εξοπλισμός του John είναι λες και εκλάπη από τις εγκαταστάσεις της NASA, ενώ το δωμάτιο του είναι γεμάτο βινύλια μουσικής απ’ όλα τα είδη. «Ενδιαφέρομαι να ανακαλύψω το άγνωστο. Και το άγνωστο είναι αυτό ακριβώς -άγνωστο. Και ψάχνεις, και συνεχίζεις να ψάχνεις, λόγω της επιθυμίας σου. Γιατί ξέρεις ότι εκεί κάτι υπάρχει», λέει ο John που μοιάζει σαν να έμεινε κάπου στην δεκαετία του ’70, αρνούμενος να προχωρήσει.

Από μικρός ήθελε να επικοινωνήσει με όντα έξω από τον πλανήτη μας. Κατασκεύαζε συνέχεια γκατζετάκια και εξέπεμπε μουσική που δεν ήταν και τόσο εμπορική. Όσο εμπλούτιζε τον εξοπλισμό του άλλο τόσο χώρο χρειαζόταν, για να βάλει τον διώροφο πομπό κυμάτων που θα τον βοηθούσε να επιτύχει τον σκοπό του.

Απομονωμένος στο Μίσιγκαν, με τα δάση να περικλείουν την κατοικία του, ο John μέσα στην όμορφη τρέλα του προσπαθούσε να επικοινωνήσει και να ψυχαγωγήσει, όποιον τον άκουγε στο διάστημα.

«Μερικές φορές, έχοντας πάρει αυτή τη ρότα που έχω πάρει στη ζωή μου, κι αυτό το μονοπάτι, μοιάζει σαν να ήταν μάλλον ένας μοναχικός δρόμος στο βουνό προς ψηλότερες κορφές για να δεις τη θέα. Να τσεκάρεις κάτι που οι πιο πολλοί δεν βλέπουν. Οπότε, έχεις παραπάνω τάση να το πηγαίνεις μόνος σου. Σ’ αυτό δεν πολυέχεις συντροφιά» εξομολογείται στην κάμερα του Killip.

Στο τέλος του ντοκιμαντέρ, μας αποκαλύπτεται πως το 1993 σε ένα μπαρ, ο John Shepherd τελικά γνώρισε την «αδελφή ψυχή» του, τον John Litrenta, με τον οποίο ζουν μαζί ήσυχα σε ένα σπίτι μπροστά στη λίμνη μεταξύ δυο μικρών πόλεων. «Ποτέ δεν παραιτήθηκα από το να έρθω σε επαφή. Και ο ενθουσιασμός ήταν, για μένα, πάντα εκεί. Η προσμονή ότι κάτι θα συμβεί». Προς το τέλος της ταινίας, αστειεύεται: «Επαφή επετεύχθη».

Πηγή: pink.gr